Afgelopen dinsdagavond 6 sept. 2015 was er een samenzangavond in de Triumfatorkerk van de HHG te Katwijk aan/zee

Prachtige kerk geworden overigens! Het heeft een paar centen gekost, maar dan heb je ook wat. In samenwerking met de Bovenstemzanggroep Katwijk werd dominee Zadok op deze avond uitgenodigd om te vertellen van zijn werk in zijn Messiaansbelijdende Gemeente in Israel. Na een korte meditatie door ds. A. Vlietstra over Esther 8:1-12 waarin God de Getrouwe met een wakend oog vanuit de hoge hemel het duivelse plan van Haman verijdelde om Zijn bondsvolk Israël om te brengen, kreeg ds. Zadok het woord. Helaas was dominee Hoefnagel verhinderd, en moest de vertaling door een ander – onvoorbereid – verzorgt worden. Met alle respect en dank voor de vertaler, vond ik de vertaling wel enigszins afbreuk doen aan hetgeen dominee Zadok te zeggen had. Wat de spreker in zijn vuur staat te vertellen, kan de vertaler in lauwheid afbreken. Ik kon het evenwel redelijk goed in het Engels volgen. De ouderen onder ons wellicht niet. Ik vond het fijne avond, mijn hart werd ook geneigd om deze man met gebeden (en financieel) te ondersteunen. Ik vind het ook altijd een wonder om te horen hoe God Joden tot bekering brengt door het geloof in de Messias Jezus Christus, die zij nationaal als volk eeuwenlang hebben verworpen. Dan denk je bijv. aan mensen als Sarah Diamant, Isaac Levinsohn en Salomon Duitsch. Als je leest welk een ontzaggelijke worsteling het voor hen is geweest om van en uit het Jodendom totaal verlost te worden, dan moet je telkens weer beseffen…. dit kan alleen God. Denk ook aan Luthers grote worsteling om totaal los en verlost te geraken van het doen en denken van de Roomse Katholieke Kerk. Dat ging niet op een dag. Ik kan ook Luthers verontwaardiging wel begrijpen welk een afschuw hij uiteindelijk kreeg van de Joodse Werkheiligheden, hoewel ik zijn geschriften hierover ten diepste betreur. Luther heeft gezocht uit de werken zalig te worden, hij schreef hierover: “Als er iemand zalig had kunnen worden door de werken der wet, dan had ik er zeker bij geweest!” Na zijn verlossing middels die woorden uit Rom. 1 vers 17, Want de rechtvaardigheid Gods wordt in hetzelve geopenbaard uit geloof tot geloof; gelijk geschreven is: Maar de rechtvaardige zal uit het geloof leven, mocht Luther zakken en zinken op het volbrachte werk van zijn dierbare Zaligmaker, nooit meer werken alleen maar rusten en vertrouwen op Hem. Dan telkens  geconfronteerd worden met zielen die het tot in der eeuwigheid in de werken der wet blijven zoeken, is een vreselijke gewaarwording. Wanneer Luther schreef: steek hun synagogen in brand, dan moet u begrijpen dat Luther in al hun vleselijke werken der wet een verachting en minachting zag van het enige Offerande Christi en Zijn volbrachte werk. Hij had dit wel mogen denken maar nooit zo mogen zeggen, want velen zijn met zijn woorden helaas een verkeerde kant opgegaan.

Dit gezegd hebbend, moet u zich het zware werk van dominee Zadok in Israel onder de Joden proberen voor te stellen. Het doet me denken aan de apostel Petrus die een zwaardere taak had onder de Joden, dan de apostel Paulus (die evenwel – naar eigen zeggen – het meeste werk heeft verricht) onder de heidenen. Iemand de Waarheid preken die wezenlijk niets weet is lichter dan iemand de Waarheid verkondigen die het meent te weten. De Joden moeten derhalve bij wijze van spreken dubbel bekeerd worden!! Dominee Zadok preekte kortelings over – let op de volgorde – Joh. 3 over de ontmoeting van Nicodemus met de Heere Jezus, vervolgens enkele woorden over Joh. 3: 16 Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe, om vanuit Joh. 4 te besluiten over de ontmoeting van de Samaritaanse vrouw met Christus bij de Jacobsbron. Twee ontmoetingen met twee verkoren zondaren, maar eerst de Jood en dan de Griek. Dit was de Bijbelse volgorde die de apostel Johannes in zijn schrijven aangehouden heeft. En tussen deze twee bijzondere ontmoetingen die kostelijke woorden uit Joh. 3 vers 16. Dit was de kern van de Bijbelse boodschap die hij mocht brengen. Hij merkte ook op dat het kostelijk is om, ondanks de grote afstand tussen Nederland en Israël, een geestelijke verbintenis te mogen ervaren. Ik vond het kostelijk om te horen hoe met name de tweede generatie – met name jonge – gelovigen zich het Evangelie van Jezus Christus niet schamen. Dit deed me denken aan een man die ik enige tijd geleden heb ontmoet. Hij werd door God beproefd en begon zich het Evangelie te schamen omdat hij bang was dat de zaak waar het omging een verkeerde afloop zou krijgen. Hoeveel redenen zijn er om jezelf het Evangelie van Jezus Christus te schamen? Ik wenste dat het hem eens waarlijk tot schuld mocht worden, voor God en de mensen. Dat geve den Heere, uit vrije genade om niet. Zoals eerder gezegd, er werd mooi gezongen. Er werd echter mooier en harder gezongen dan gegeven, ofwel men zijn liefde jegens het evangelisatiewerk in Israël financieel betoonde. Wat bedoel ik hiermee? Grof geschat was er een opkomst van ongeveer 500 mensen, terwijl de collecte ongeveer 1350,00 EUR opbracht. Dat is gemiddeld 2,70 per persoon. Hoewel dominee Den Ouden dit een hoog bedrag vond, vond ik het een schrijnend laag bedrag. Ik bedoel te zeggen, als iedereen een tientje in de zak had gedaan hadden ze toch makkelijk 5000,00 EUR kunnen ophalen? De collecte stond immers ook in het kerkblaadje aangekondigd. Misschien heeft niet iedereen er aan gedacht. Ik wil derhalve hier nogmaals een oproep en aanbeveling doen aan hen die – achteraf bezien – mogelijk van mening zijn toch te weinig gegeven hebben. Helemaal onderaan staat het banknummer vermeld. Er werd prachtig mooi gezongen en orgel gespeeld door Arie Jan Schaap. Ik vroeg mezelf af of een renovatie van het pijporgel van de kerk nog wel nodig is, gelet op het geluid van het huidige orgel met de prachtige akoestiek van deze verbouwde kerk. Misschien kan iemand mij een mp3-opname van deze avond toesturen zodat ik het kan plaatsen?

Ten laatste nog dit! Hoewel ik mij in Nederland lang niet zo verbonden voel met Messiaansbelijdende Gemeenten, uitgenomen de wijze waarop zij dopen in water, gevoelde ik me wel verbonden met deze dominee Zadok en zijn kostelijke werk daar. Het is en blijft wel waar dat Messiaans belijdende Joden op niet geringe wijze wet en evangelie vermengen. Voor hen is in zekere zin het oude nog niet geheel voorbij gegaan. Om slechts enkele zaken te noemen: het houden van de Sabbath, het onderhouden van Joodse feesten als het Poerimfeest, het wel of niet eten van bepaalde dingen..etc. Het zijn met name dit soort zaken waardoor de verloste gelovige Galaten destijds hun vrijheid verloren middels het verkeerde onderwijs der Judaisten. U moet echter wel beseffen dat onder de Messiaans belijdende Joden nog geen reformatie is geweest. De apostel Petrus schreef, voegt bij uw geloof deugd, en bij de deugd kennis, en bij uw kennis matigheid…etc. Hoewel er in het geschonken geloof kennis, vertrouwen en toestemming is, dienen wij het verschil op te merken in de kennis der discipelen toen zij met Christus wandelden bij vergeleken het vaderlijke onderwijs middels hun zendbrieven. Daarin is dus een opwas! Dominee Zadok zei zelf dat hij nog veel moet leren. Ook vanwege het feit dat hij – en velen in zijn gemeente met hem – niet in een christelijk gezin is opgegroeid, en derhalve nooit een christelijke opvoeding heeft gekregen. Ik vind dat je jegens zulke christenen wat toegeeflijker moet zijn, dan hen die tegen beter weten de christelijke gewoonten niet wensen te volgen. Met toegeeflijk zijn bedoel ik beslist niet een knieval te maken voor hun dwalingen, maar te meer begrip tonen waar God ze vandaan heeft gehaald. Dan wordt het wonder alsmaar groter. Denk bijvoorbeeld eens aan Rasak Avakhti, een gevluchte Iraakse ex-lijfwacht van Saddam Hoessein die zich bekeerde tot het geloof in Jezus Christus. Als je zijn verhaal hoor kan je alleen maar verwonderd en verblijd zijn van Gods goedheid en genade bewezen aan zulk een blinde heiden. Denk je dat deze man meteen thuis was is in bijvoorbeeld de vragen die wij op de catechisatie moesten leren? Hij kende de zaken der woorden wel in zijn hard, maar moest zich evenwel nog oefenen in de woorden der zaken. Voor dezulken heb ik een groot zwak en ben ik vaak zeer toegeeflijk. Hoe denkt u dat een bekeerde Eskimo of Inboorling zijn bekering vertelt als dit hem wordt gevraagd? Immers niet zo’n lang verhaal waar de meesten in onze dagen zich aan schuldig maken, veelal uit bevreesdheid dat anderen het anders niet overnemen. Foei lezer! Onze bekering moet geschiedt zijn door een waar geloof in Jezus Christus in en door een weg van geestelijke kruisdood en opstanding. Het geloof in Gods heilige wet ten dode, waarop metterdaad het geloof in het Evangelie van Jezus Christus ten leve volgde, en waarop een aanbidding in het hart tot God overbleef. Dat is kort samengevat alles. Dus bij deze a.u.b. nogmaals een aanbeveling voor het werk van dominee Zadok en zijn werk in Israël. De Heere zegen u en uw gaven!

Nabericht! Ik hoorde vandaag (10/10) dat de collectanten een collectezak waren vergeten te tellen. Na dit te hebben geteld bleek de collecte uiteindelijk toch nog ruim 2300,00 EUR te hebben opgebracht.

http://www.dacostafonds.nl/ 

http://www.dacostafonds.nl/nieuwsbrievenarchief 

http://www.dacostafonds.nl/images/Nieuwsbrieven/DCN2015-46.pdf

NL91RABO0395219582 

Isaac da Costa Fonds – Woerden