Het downloaden van deze preken is uitsluitend toegestaan voor privé gebruik             www.dewoesteweg.nl verbiedt het op CD/DVD zetten van deze preken voor commerciële doeleinden

.

DJK – waarom de doop niet in plaats van de besnijdenis is gekomen

Boek ds. Kort:  Wedergeboorte of Schijngeboorte?   &   Recensie   

Ds. A. Kort – What is Regeneration?  (NL translated in English)

DJK recensie :  Het rechtvaardigend geloof – ds. A. Kort  &   interview 

Interview in refdagblad.nl met ds. A. Kort :  klik hier

Prekensite Oud Geref. Gemeente te Krimpen a/d IJssel :   klik hier 

Ds. A. Kort spreekt zijn bezorgheid uit over de uitholling van de heilsleer

Owen heeft veel bedenkingen van zijn vijanden moeten verdragen. Ze verzetten zich hevig, zoals Luther al voorspelde, tegen de leer van de rechtvaardiging, die ook Owen zo zuiver en Schriftuurlijk had uitgelegd. Owen wil daarom nog wat ingaan op die dingen, waarover Hotchkisse met hem het hevigst redetwistte. Uitspraken van Owen werden door deze man in een verkeerde zin verdraaid. Het ging hier bij Owen als bij vele anderen van Gods knechten. Door weglatingen en toevoegingen veranderen ze de hele zin der waarheid die Gods getrouwe dienaren hebben uitgedragen. Zulke onbenullen bezorgen de ware leraars veel moeite, smart en werk. Ze laten hen dingen zeggen, die ze nooit gezegd of bedoeld hebben. Owen is hier zeer verontwaardigd over. Hij voelde zich verplicht die schrijver te zeggen, dat de werken die in het stuk der ontdekking voorkomen, geen invloed uitoefenen in hun rechtvaardiging. Verder laat hij het maar voor wat het is, omdat hierover al heel veel van hem en andere godzalige schrijvers geschreven en uitgelegd is. Hij vond dit maar een onaangename onderbreking van zijn betoog en zegt met nadruk, dat onze zonden aan Christus, en Zijn gerechtigheid aan ons moet toegerekend worden, wil het wel met ons zijn. Dit is juist het geloof waarvan Owen verzekerd is te willen leven en sterven. En in welke zin Owen deze dingen gelooft, wil hij hierna verklaren. Hij kan er goed inkomen dat zulke lieden die met hem twisten, deze zalige wisseling van onze zonden met die van Christus’ gerechtigheid, deze leer die hij verdedigde, niet kunnen verstaan. Van hen geldt wat Paulus schrijft, dat het Evangelie bedekt is in degenen die verloren gaan. Vervolgens zegt Owen dat men over dit stuk nooit rechtmatige denkbeelden kan vormen, tenzij men een duidelijk begrip heeft van de leer der genoegzame voldoening. Hij ziet daarmee op de inkomst van Gods genade door Jezus Christus in het geheel van onze betrekking tot God. Daarbij had hij ook de delen van onze gehoorzaamheid opgenomen. Van dien aard was er niets te vinden in onze eerste gesteldheid ten tijde van onze schepping. Voor de val was er die betrekking en gehoorzaamheid door de wet van onze schepping. Wij waren geschapen in een stand waarin onze personen een onmiddellijke betrekking hadden op God als onze Schepper, Onderhouder en Beloner. Er was geen verborgenheid der genade in het verbond der werken werkzaam. Niets meer werd er ter volmaking van die stand geëist, dan hetgeen ons in de schepping was medegedeeld. Daardoor waren we in staat gesteld een loonwaardige gehoorzaamheid te volbrengen.

“Doe dat en gij zult leven”, was de enige regel van onze betrekking tot God. Er was oorspronkelijk niets in onze godsdienst wat het Evangelie onder de benaming van genade, goedertierenheid en liefde Gods verstaat, waaruit onze gunstige betrekking voortkomt en gegrond is. Wat Owen nu laat volgen, moeten we als afgescheiden kerken maar eens goed in de oren knopen, want de waarheid die Owen daarin uitspreekt, lijkt mij ver onder ons geweken. Owen toont aan dat niets dan de tussenkomst van een Middelaar ons de rechtvaardigheid voor God verwerft. Hij laat zien dat er buiten dit optreden van de Borg geen sprake van de aanneming in Zijn gunst kan zijn. Hij zegt dat deze waarheden het leven en de ziel van de ware godsdienst uitmaakt. Het is de voorname inhoud van het Evangelie en het middenpunt van alle waarheden die daarin voorkomen.

Me dunkt dat hij hier veel dwalingen weerlegt. Het Evangelie is sterk afgezwakt in onze dagen. De ware kern en inhoud van de boodschap uit Gods Woord wordt zo niet meer verstaan. Men verkondigt een ander evangelie, waarin niet de leer van Gods Woord, maar allerlei soort bevindingen die aan Gods Woord vreemd zijn, normatief geacht worden. Zelfs onder Gods volk kom je de vreemdste uitspraken tegen. De een lijkt het van de ander over te nemen. Zelf zou ik soms ook zulk soort bekeerde mensen wel gelijk gegeven hebben als ze het over het zogenaamde leven hebben, als ik vanbinnen niet bemerkt had dat God er niet in meekwam. Onderzoek naar de Schriftuurlijke verklaring van onze heilsleer van de reformatoren, Hollandse —en ook vooral de Engelse en Schotse— oudvaders, wordt er maar weinig meer gedaan. Dezen spreken en leren heel anders dan het hedendaagse leerbeleid van onze kringen. Men legt de grond van ‘s mensen leven en zaligheid buiten Christus of naast Christus. De godsdienst is over het algemeen zo langzamerhand in onze kringen een zelfgenoegzame godsdienst geworden.

Helaas doet zich in ons oudgereformeerd kerkverband ook deze verschuiving voor. Het is tevergeefs dat we erop aandringen die oude beproefde waarheid, die onze vaderen leerden, op de kansels te blijven lezen. Het verzuim daarvan versnelt het uithollingproces van ons gereformeerd kerkelijk leven. Men gaat het ervoor houden wat het niet is en daarmee houden we op echt oudgereformeerd te zijn. Houd het toch in de gaten, want we glijden af, in een bodemloze afgrond.

Krimpen a/d IJssel, augustus 2011

———————————————————————————————-

Ds. Kort in eenvoudigheid aan zijn kerkjeugd

Wat is de embryotheologie of embryoleer?

Jonge mensen, er zijn in de loop der eeuwen predikanten geweest die tot op de huidige dag het geestelijke leven, dat God in de ziel werkt, vergelijken met een embryo in de moederschoot. Het embryoleven is genoemd naar het Griekse woord embruon, dat ongeboren vrucht betekent. Het duidt op het leven van een mens, dier of plant in de vroegste stadia van de ontwikkeling. Het embryonaal stadium kenmerkt zich door een snelle groei en differentiatie van de lichaamscellen. Hierbij ontstaan alle belangrijke orgaanstelsels. Jeugd, nu is er in de nadere reformatie een predikant geweest, die uit het embryonale leven een voorbeeld nam om het geestelijke leven van Gods kinderen te verklaren. Hij deed dit met behulp van de scholastiek, die in de vroege middeleeuwen en ook daarna gangbaar werd in de roomse kerk. Hij sloeg hiermee een dwaalspoor in, waarin vele leraars in de gereformeerde kerken hem volgden. Dit beeld sprak velen aan en men trapte zo niets vermoedend in de val die de vorst der duisternis voor ons had uitgezet.

De toestand van de kerk

Welbekend is de uitspraak van onze grote reformator Luther, dat de kerk van Christus staat of valt met het houden of loslaten van de leer van de rechtvaardiging van de goddeloze door of uit het geloof in Christus. Met het aannemen van deze embryoleer liet de kerk dit leerstandpunt van de reformatie los, en de kerk is gevallen. Deze leerprincipes (van de embryotheologie) beheersen nu grotendeels ond gereformeerde volksdeel. Vandaar dat ik jullie hiervoor wil waarschuwen. Daarmee bedoel ik niet, dat ik en enkele andere mensen het nog alleen weten. Allerminst, want we moeten allen de hand in eigen boezem steken en we zien haar even melaats als wie dan ook. Wij allen dragen de schuld over dit afwijken van onze kerk. We maken deel uit van een verscheurde kerk. We sloegen niet voldoende acht op het handhaven van deze gewichtvolle leer van de Heilige Schrift. We moeten oprecht leren bekennen dat we onze weg in alles hebben bedorven. Daarnaast zullen we ons verblijden als we ons tot God bekeren en vervolgens dat we de zuivere leer der Schrift weer gaan aannemen, leren en spreken. We zullen zeker weer de wonderheden Gods zien als dit gaat gebeuren. De kerken staan heel hoog met zichzelf, maar ze zijn reeds gevallen en ze zullen nog dieper vallen wanneer ze tot de Heere niet terugkeren. Gelukkig zijn zij die Hem te voet mogen vallen.

De embryotheologie

Nu moeten jullie goed opletten. Bij  de embryotheologie komen de woorden biologie, filosofie en scholastiek bij elkaar. In feite hebben we het niet meer over theologie als we ons met deze embryoleer bezighouden. Het heeft in feite niets te maken met de natuurlijke geboorte (want er is nog niets geboren), noch iets met de wedergeboorte (want de vergelijking berust op niets). Men heeft met dit leerstelsel de waarheid met de schoolkennis vermengd. Men ging van het rechte pad af door deze dingen in de leer van Gods Woord op te nemen. Men maakte een nietszeggend voorbeeld tot een dogma (leer). Deze leer voerde ons onmerkbaar van God af. Waarom onmerkbaar? Wel, omdat deze leer in beginsel zo veel op de waarheid lijkt. Men gebruikt termen en gezegden die volop in de waarheid voorkomen. Laten we daar eens naar gaan kijken. 

Deze leraars leren, dat zodra de Heilige Geest in het hart van de uitverkoren zondaar werkt, er een beginsel van leven is ingelegd. Op dat moment vindt er een vereniging tussen Christus en de ziel plaats. Nu, dat komt met Gods Woord overeen, maar nu moeten jullie goed opletten. Ze leren er iets heel anders mee dan Gods Woord. Hoe dan? Ze plaatsen deze vereniging buiten de echte vereniging, die door het ware zaligmakende geloof alleen geschiedt. De leraars van de embryotheologie leren een oneigenlijke vereniging van de ziel met Christus. Ze noemen het de wedergeboorte ( in het prilste stadium als een embryo), terwijl ze het niet is. De zondaar wordt met Christus verenigd, maar hij weet het zelf niet. We moeten er maar van uitgaan dat het zo is. 

Het geloof, de rechtvaardiging, de wedergeboorte, ja, zo alles wat met het heil van onze onsterfelijke ziel te maken heeft, wordt op grond van enige vooronderstellingen voor het zaligmakende werk van God gehouden. De bewijzen hiervan berusten niet op Gods Woord, maar op de biologische ontstaansgeschiedenis van de mens, die in de donkere kamer van de baarmoeder opgesloten ligt. Men gaat niet meer uit van de heldere verklaringen van Gods Evangelie, maar van de manuscripten van een heidense filosoof de Aristoteles heet. Het wordt een droevig verhaal. De scholastiek, verworpen door onze reformatoren, deed weer haar intrede in onze kerken. Het werd de huistheologie van enkele kerkverbanden en het beheerst het denken van veel leraars. Zij laten zich leiden door een theorie die wezenlijk alle grond in de Schrift mist.

Krimpen aan den IJssel

Ds. A. Kort

(Uit het kerkblad van de OGG – November 2012)